Sonra demedi deme

Kaç kere düştüm bu hale?
Korkmuyorum ki bağrım açık.
Hele bir sor niye savruğum diye.
Aşk yalan,
Yaramı sorma, sarmasın kimse.
Ölmedim bu acı ile az sürünüyorum işte.
Yansın her yer, içim ezelden yangın yeri.
Bak son yaktığım yer, dumanı üstünde,
Kimse görmesin, halim ortada işte.
Acının anlamını yükledim yüreğe.
Her defa derman arıyorum bilki.
Acizliğimi bu kadar alttan almadım ki.
Bak bu yana, geriden gelenlere yetişemiyorum ki.
Gitmek mi, kalmak mı zor bu yürekte şimdi?
Bu soruyu kaç kez sordum kendime.
Avuttum içimi, yenik savaşlar gözlerimde.
Bu kadar kör olmasam galiptim şimdi,
Korkmuyorum bu yüzden.
Yürek aşkta, imkanları bu kadar elimde.
Ben zaten sende yenik bir şavaşçıyım.
Bu yüzden savunmadım kendimi.
Kafam duman olduğu zamana hiç denk gelme.
Yüzümü gözümü ellerimle kapatırım yine.
Bendeki yürek dünden susmuş diye,
İçimdekini dile vurmadan yürekte ezber ederim.
Bak gözüme kör değil,
Aç içimi avare değil.
Yürüdüğümde, gerimde ayak izim belli değil,
Sen beni sakin, durgun bilme.
Gönül limanının açıkları hep fırtınalı,
Sen sen ol bu tufan yutmasın seni.
Ben galip savaşların yenik denizcisiyim,
Sen sen ol, ayakların sağlam bassın yere...
Sonra demedi deme, bu dalga yutmasın seni de.
Bu yüzden kendimden bile korkmuyorum,
Sonrasını çok gördüm, acılarımdan belli.
Sen emin ol, sonra demedi deme.
Ayakların sağlam bassın yere....