Gecenin karanlığına sigaramın kızıllığında aydınlatarak, sessiz haykırışlarla sana yazarak seslenmekle geçiyor artık uykusuzluklarım. Oysa ki her gece kollarımda uyuduğun düşlerimle iple çekerdim geceleri. Nerden bilebilirdim ki çektiğim iplerin bir gün boynuma dolanıp can vereceğimi..?
Senden sonra yarım yamalak geçen her şey gibi uykularım da bölünüyor sevgilim. Gözlerini yama yapardım gözlerime de eksikliğini tamamlardım bebeklerimin. Şimdi her gece uykumu bölüp yaş oluyor, yasını tutuyorlar bu yaşta. Her gecenin sessizliği daha bir derin hüzün ekiyor ömrüme. Sen benim gecemin sonundaki ‘günaydın’ımdın be sevgilim. Ne heyecanla uyanırdım sabahlara. Sana ‘günaydın sol yanımmm’ mesajını attıktan sonra, senden gelecek cevapla günümün aydınlanmasını; yokluğunda daha iyi anlıyorum.
Güneşi gülüşünde doğuran sevgilim. Senden sonra karanlık sabahlara uyanmaya, her sabaha küfürler savurarak kavga ediyoruz hayatla. Sol yanım… İnme indi gönlüme son sözlerinden sonra. Senin kulaklarıma umarsızca indirdiğin,gönlümü felç eden haykırışların; benimse hala sana yol alan göz yaşlarım…
Bir sigarayı daha ortak ediyorum karanlık yoldaşlığıma. Sen olsan kızardın. Çok sigara içmeme. Saklamayım her sigara yaktığımda hatırıma düşer paketimden alıp kırdığın sigaralar. Meğer ellerin ne kadar marifetliymiş. Seni seven bir kalbi de paramparça edebilecek kadar güçlüymüş. İşin acı yanı; ellerini tutarken bu denli güçlü oluşunu anlayamadığımmış…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta