Gün doğmaz gecelerime günlerim tatsız
Beni böyle ıssız, çaresiz, beni böyle yalnız,
Ömrümü tüketip beni benden alıp bağsız,
Yıkıp dört duvarımı umarsız gittikten sonra..
Bir can, bir cana yapar mı bunu kalpsiz, dinsiz, imansız,.
Sanki yükseklerde kaldım, kolsuz hem de kanatsız,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta