Sonra 2 Şiiri - Özcan Kurt

Gün doğmaz gecelerime günlerim tatsız
Beni böyle ıssız, çaresiz, beni böyle yalnız,
Ömrümü tüketip beni benden alıp bağsız,
Yıkıp dört duvarımı umarsız gittikten sonra..

Bir can, bir cana yapar mı bunu kalpsiz, dinsiz, imansız,.
Sanki yükseklerde kaldım, kolsuz hem de kanatsız,
Selamın gereksiz, sözlerin yersiz her şey yararsız,
Çıkıp gönül sarayımı sahipsiz ettikten sonra..

İnsan olurmu böyle? galesiz böyle gamsız,
Neyim var yok ise sende kaldı taş kalpli hırsız,
Hazanı yetti ömrümün (d)üşüyorum karda kışda abasız,
(Ç)alıp yüreğimi ve kapımı arasız gittikten sonra

Özvecan'ım felek izin vermez sözlerim boş hem de yararsız,
Yaşam öğretir iken insana amansız, acımasız,
Üryan geldik şu aleme gideceğiz, çarıksız, dalsız, elsiz, ayaksız,
Bakıp uzaklardan taşımı sahipsiz ettikten sonra..
ÖZ VE CAN