faytonlar geçti gözlerimden dolu dizgin
kopardılar seni odamın pembe loşluğundan
boyarken göğü ateş rengine dalgalar bezgin
özlem doğdu bohemya şarabının sarhoşluğundan
yağmurunu döktü bulutlar karanlıklardan bana
sararken çiçeklerin müstesna kokusu her yanımı
bir acımasız hüzün çöktü dudaklarıma
güçsüzlüğüm pekiştirdi geceler boyu yalnızlığımı
donuklaştı göz bebeklerin esrarlı bir şekilde
yuvarlayarak hayallerini mızraklar boyu
kasvetli kuruntular noktalandı yeşilde
titrerken ruhumda rüyalarımın akisleri
zaman seli avuçlarına aldı beni kıskıvrak
ve sensiz kalakalmıştım anılara koşarak
bursa; 14.11.1972
Zeki TüyenKayıt Tarihi : 23.2.2012 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!