Sönmüş Umutlara Karşı Yıldızlar

Sönmüş Umutlara Karşı Yıldızlar

Umut pazarında yetim kalmış bir çarşıda
Yalnızlığın can penceresinden
Parlayan yıldızları seyretmek
Sönmüş umutlara karşı
Ah ne olur
Bir çiçeğin kalbinde dirilse yeniden insanlığımız
Tutsak yeniden, tutsak çınarların dallarından
Kaplasa yeniden yeryüzünü çınarın gölgesi
Ansızın dolsa içimize bir Hz Ömer kompozisyonu
Bulsak yeniden kayıp sevgiyi bir örümcek ağında
Dalları meyve tutar ihtiyar ağaçların
Tepesi yas tutmaz küçük yamaçların

Kaf dağından yükseldi bir yankı
Camdan bakıp bana gülümsüyordun ey Zümrüdü Anka
Hicran Çilehanesi’nde güller büyüten adam
Kuşlarını uçurup gittin ya gökyüzüne, artık ne gam
Aşk yok artık artık onu biz öldürdük elimizle
Sevgi yok artık onu biz boğduk şehvetimizle
Dağlar kadar büyük yasını içimize gömdük de bıraktık

Mayınlara basarak yürüdün hep
Bu yaşamın dibinde çürüdü bedenim
Göğe uğrayıp yıldızları devşirdin
Ebemkuşağının tüm renklerini topladın gözlerinde