Haraba yüz tuttu vücut sarayım,
Yıkıldı, döküldü, enkaza döndü.
Kimsem yok ki derdim kime yanayım?
Yolum kapkaranlık, meşâlem söndü.
Yaş kemale erdi, oldum ihtiyar.
Yok elimden tutan vefalı bir yar.
Rûhiyem bozuldu, oldum sitemkar.
İçim kan ağlıyor, ümidim söndü.
Almış bu garibi destine felek.
Çalar taştan taşa, devrânım söndü.
Bana vacip oldu can verip ölmek.
Umudum, beklentim, efkârım söndü.
Herkes varlığımdan olmuş bi haber.
Hasta mıyım sağ mıyım kim merak eder?
Elbet bir gün ölüm tecelli eder.
Yaşama hevesim, hayatım söndü.
Kayıt Tarihi : 28.6.2012 11:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (12)