Ne yeşilin eski yeşil ne toprağın altın
Nede de akşam mavisi denizin kaldı artık
Kısık bir ses unutulmuş bir ad oldun hafızalarda
Oysa sen cömert ve bereketli topraklardın.
Bülbüller ahenkle şakırdı yüreğinde
Güneş tebessümle doğardı yedi tepenin üstüne
Sen billur bir ırmak,sen coşkun su idin
Varlık bereket sunardın gelip geçenlere.
Kayıt Tarihi : 21.4.2006 08:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/21/sonmeyen-yildiz.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)