Sönmeyen Sızıya da Eyvallah ~

~ sönmeyen sızıya da eyvallah ~

serzeniş bezeli dallar bak,
işte baharı kaçırdılar yine..
ah ne hazin,
ve vakti ne dar ömrün.
bir uzun yoldu hani yıllar?
hadi üfle,
bak salınıyor kumdan yaşlar
ve işte kapıda tülden ince yaslar..

eyy umut!
çekimser bir cemre gibi
duruyorsun orada
arafta,
penceresiz merdivenler örerken sen
sessizlik inşa ediyorum boşluklara,
ne kaldıysa geriye elimde
yazıyorum bir bir
içimin söz hanesine.

yarayla araya sıkışınca insan
çıkamıyor kabuk dağlarını,
aşamıyor, kopuyor.
didiklediğin hüzne,
hüzmelerle batakalıyorsun.

bata çıka yürüyorum yol yol
yürüyorum sokak sokak ömrün virajlarında,
vadesiz sözler biriktiriyorum
soluk sarı köşelerde,
askıda unutulmuş tümceler karışıyor
duvarlarda ki sönmüş griye.
ince ince karışıyorum yağmura
devrilen ruhlar sağanağı bu
damla damla düşen,
göğü tavâfa duruyor gözlerim
sabırla.

mütemadiyen hüznü çiğniyor ayak sesleri
adımlardan geçiyorum
gök kuşağından kovulmuş,
siyahlar içinde.
kırılıyor yeryüzü sofrası
lime lime boğaz, sessiz
sızlıyor derin derin,
bağdaş kuruyor içime
ağrılı dizlerim..
hey! uzayan uzaklar
heyy! kavuran pusular;
uzanıp tutmadım
sızarken saflarımdan
__kalbimin yaşı,
eğilip almadım
düşerken sıkışmış cümlelerden
__gidenlerin adları.
heyhat!
örgütlü kumpaslar kurulurken
acı sofralarında
bastırıp yutkunmadım
taşlamadım nefsimin
__yokluk gurultusunu.
hay' dedi dilim
sükût ya hû.....⚘

.....özlem/
kasım/yirmi bir