Kaç gece
Yüreğimin elleriyle
Çiçek topladım sana Samanyolu’ndan.
Oysa sen bilmedin hiçbir zaman
Gün ışığına nasıl düşman olduğumu
Seni alıp sakladığında yalancı maviliğine
Şimdi sana söylediğim her söz
Milyonlarca yıl uzaktaki
Bir yıldızın göz kırpışıdır
Belki sönmüşümdür çoktan
Belki yetmiyordur ışığım kendime bile
Pişman değilim yine de
Bir kez çevirmemiş olsan da başını gökyüzüne
Çok uzaklarda hiç tanımadığım insanların yaralarına
Merhem olabilmisşe parıldayışım
Yağmursuz bir gecenin müjdesini verebilmişsem
Yuvasız kalmış bir kedi yavrusuna…
Pişman değilim
Bir gün karanlıklara gömüleceğimi bile bile
Gülümseyişimi bırakabildiysem gökyüzüne…
2006
www.melihcoskun.com
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 16.3.2006 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yıldız sönecekse özgürce sönmeli. Son gülümsemesi bağımsız olmalı. Belki de son soluğunda, tatlı yaşanmışlıkları anımsıyordur son gülümsemesinde. Pranga vurulmamalıdır tebessümüne. Haksız mıyım??
Yüreğine sağlık kardeşim. Kalemin susmasın...
Sevgi ve saygı ile...
Turan Orak
içeriği gibi
bir yüzden bir yüze
...
önce öyle toplar işte insan
bütün evrenin renklerini
bir sevgi-li içi,
sonra olur bir yıldız
gittikçe inine sinen kendinin...
...
ama gene de doğrudur
zamanın birinde aydınlatmıştır bir karanlık köşeyi
belki bin...
...
bu nedenle kâfi olabilir,
şiirle kalmalı ve şâir
böyle bütüncek işte hep
hoşça...
FÂtih
Adından başlayarak şiirin bütününü iade ediyorum şairine.
Beni isyan ile malul bıraktı. Keza sakatlansın, keza duygulansın.
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (5)