Songül Bayram Şiirleri - Şair Songül Bayram

veda mevsiminde esen rüzgarların sesi
elpençe divan aslında fırtınalar içinde
en güzeli aslında hüznün mevsimi
tüy gibi hafif ince son bahar gidince
Gerilmiş teller gibi kış mevsimi gelince
Ve son bitiş işte bahar gelişlerde

infaz etme beni diyemeden
bırakma tut ellerimden
sensiz geçen kaçıncı mevsim
bu kaçıncı eylül, kaçıncı ekim
beşinci mi yoksa hiç istemedim
güneşin semadan çekilip

yalnızım, sazsız sözsüzüm,
yersizim virane şehrin göbeğinde,
en yalnızın yanlızlık şarkısındayım.......

en soğuk sularda buz sarkıtlarına askı;
dolanmış düşüncelerim,birlikte sıska bedenim…

patlayan bombalar el ile tutulanmıdır ki;
öyle mi sanırsın sen ey yar,
bendeki senin ufalanmış halini gel gör,

topladım dağılan parçalarımı seninle olanları…..
Senli bir parçayı sana bıraktım,

gökta yıldız parladıkça sen
güneşte ışın, vurdukça aydınlık ışık sen

yemekte tuz, dilde söz
yağmurda damla

kıymetlim, bende yaralar içindeyim.
dermanım sende yaralar dağlanmış yüreğim...
ikimizde yok zamanlar içinde, bitişlerde hayat izlerim. ….

susan sözcükler arkasında sığıntıyız aslında,
gözümüzün nuruda olmasa,

dolduruyorum denizlerimi,
senin korku denizinlerinde boğulmasın….
savuruyorum küllerimi,
senin ateşin kor misali yakmasın…..

kırıyorum dallarımı

Bir kıvılcım düşer önce
ardından tarifsizleşen duygular sığınır kalp kapılarına
ve tedirginleşir anlamsızın
bazen avazı çıktığı kadar bağırmak
bazende hep sessizliğe bürünmek
ve hep yanlız kalmak

yanımdasın ama yoksun aslında,
sorma bana neden sorma....
cevapsızlarda, saklı kalanlardayım seninle....

içtensiz kelimelerinin içinde,
belkide en büyük sahteliklerindeyim.

güneşi doğar bilirdik her zaman
bize hayat neşe hayat verirdi
gülerdi her zaman

bilemezdik o gülüş, o parlak,
o güzelim yüz, güneş gibi batacak