Gönlümde dört mevsim açarken güller
Yabana kök salan Songül açmadı
Eline değince yabancı eller
Beti benzi solan Songül açmadı
Gönlünün bülbülü ötmedi erken
Dertleri bitmedi yalnızlık varken
Çalıştı çırpındı uğraştı derken
Gönül yaşı dolan Songül açmadı
Karaçalı gibi göründü dıştan
Kalbine almadı kimseyi baştan
Daha sonra korktu her öten kuştan
Sevmeye geç kalan Songül açmadı
Dostlarla geçirdi baharı yazı
Bizim mahallenin en güzel kızı
Yıllardır bitmedi içinde sızı
Açtı dersem yalan Songül açmadı
Son yıllarda aşkı bıraktı şansa
Umurunda değil bu dünya yansa
Dalına gizlice bir bülbül konsa
Aşkıyla dem alan Songül açmadı
Selami Tıraşlar
13.06.2014
Kayıt Tarihi : 17.6.2014 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!