Songül Abla Şiiri - Türkan Akdeniz

Bil ki Songül abla
İçimden geleni yazdım
İçine biraz gözyaşımı kattım,
Ben iyiliği ameliyathanede tattım.

Bazen hastalanıp halim olamayınca
Kanepeye uzanıp dinlenince
İzin istemeye çekinince
Kalbini görüp cesaret aldım

Biliyor musun senin adını
Melek koydum kendimce
Allah bu dünyaya
İyi ki göndermiş seni

Sizin gibi arkadaşlarım olmasa
Benim hastaların hali ne ola
Sen vermesen bana mola
Hep duam var yuttuğum lokmada

Allah’ım defterine melek yaz onu
Dünyada da hep güzel olsun sonu
Bozulmasın hiç huzuru
Ben çok seviyorum onu

Hatırlar mısın bilmem o günü
Gülendam arayıp sordu halimi
Songül ablamın ketesi demiştim
Sanki keten değil yanıma sen gelmiştin

Katık yapmıştım göz yaşımı ketene
Yarabbim Songül ablamı da koy cennetine
Neyimiz kalacak ki geride
Dua ettim melek arkadaşlarıma

Bir gün giderde dönemezsem
Seni bir daha göremezsem
Senden son bir şey istesem
Hakkını helal eder misin?

Görünüşün biraz sert
Bilmezler ki kalbini ipek
Hiç uğramasın sana dert
Ne olur bana hakkını helal et