Soner Polat Şiirleri - Şair Soner Polat

ağlamak diildir benimki
sevgidir sevgi
yalnızlık diildir
ne pınarları vardır
nede yatağı
bir tek damladır küçücük elli

seni sevmek İstanbul
saatlerce otobüs duraklarında beklemek
ve beklediğine şükretmek
seni sevmek İstanbul
nefes almak ormanlarında
kaldırımlarını arşınlayıp

senin doğum günün
benim ölüm günüm
ölümüm
işte o gün
senin doğum günün
benim ölüm günüm

tırtıl kozasında
bir kelebek
bir gün için uçması gerek
kanat çirpması
ölmesi demek
tırtıl kozasında

yokluğunsa yenilmek
yenilmekse özlemek
özlemekse beklemek
Yenildim

yenigün sokakta
bir sokak var
adı güzel bahar
nasıl söylesem
gül kokuları
yüreğinizi okşar

zıplarken caminin avlusunda
kalbime batıyor tırnakları
her gaga vuruşunda
parçalıyor ruhumu
küçücük bir serçeden
beklenmeyecek cesaretle

karanlıkta bulutları görebilmektir
sevmek
sevmek dediğin nedirki
yıllarca beklemek

yasak gözlerinle kızardın
sen kızdıkça
ben ağlardım

'o'nu sevdiğimi söyleyemediğim
ilk gün
'o'nu sonkez
öptüğüm gün