21 Ekim 1981 - 09 Eylül 2019
Döner dönmez sırtını,
söner durur alevleri mumların
ve etrafa dağılan koku rahatsız eder.
oysa her yanışında çilek kokusuyla doldururlar odayı,
pencerelerin pervazlarında büyüyen çiçekler bile kıskanırlar bu kokuyu,
canlılığıyla iki duvarı cam odaya ruh katan o çiçekler bile.
Ölüp yitmekten ötedir sönüklüğümün kaynağı,
arnavut kaldırımı taşların arasına süzülmekten öte, yağmur suları gibi
taşlarına yüz süremediğin yüksek dağ, tatlı suyunu içemediğin soğuk nehir,
yaprağını yastık edemediğin orman, görüp gidemediğin bulut,
ölüp yitmekten çok, ölüp kalmaktan korkmalı,
öyle durup kalmaktan ve öylece yaşlanmaktan...
Kayıt Tarihi : 18.6.2004 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!