Sönen ateş. Şiiri - Yunus Emre Eker

Sönen bir ateş var ısıtmıyor elimi
Gözlerinde fer kayboldu
Parlamıyor eskisi gibi
Göremiyorum o gözlerde kendimi
Yanlış yerde yanlış birini arıyorum sanki
Nefesin hislerin iç çekişlerin
Yok artık kulaklarımda
Bunun adı bir el veda

Sendeki bana değil bende ki sana
El veda sonbaharda açan çiçeğim
El veda benim küçük gerçeğim
El veda gözüm gizemim
Sırrım özelim...

Bazen bir balyoz yerine bir iğne yıkar duvarı
Öyle ki bir iğneden de ince bir sebep neden oldu
Ve karşında büyük bir saray enkazı
Üstünde oturan kralı..
Göğsümden öptüğün yerler hançerle yaralı
Dokunduğun duygularım toplu bir mezar
Bu mezarı ben gibi seven kazar
Gassalın elinde çaresiz bir ceset
Vaziyet ortada istersen ses et
Duymaz sesini kalkmaz yerinden
Gömüldüğüm Sığ ve kararsız gözlerinden