Söndür İstersen Şiiri - Mahmut Çoban

Çaktın kibriti de, tüttürüyorsun dumanı.
Bak, kötü bir is kokusu kapladı her yanı,
Bu arada, ateşe de verdin cüzdanı,
Bir daha yakmamak üzere, söndür istersen.

Şimdi feryat ediyor bak ciğer, dalak, böbrek,
Tamam; bu beden nasıl olsa bir gün ölecek.
Doğrusu;sürünmek yerine ayakta gitmek.
Bir daha yakmamak üzere söndür istersen.

Derinden yutarsın dumanı, cana minnet mi?
Beş dakikada bir tekrarla farz mı, sünnet mi?
Sigarayı içince, dertlerin de bitecek mi?
Bir daha yakmamak üzere, söndür istersen.

Ne bulursun bilmem ki, kör olası dumanda,
Yalnızlığını paylaşacak dostundur sanma.
Bilinmez ki, aslında hırsız da düşmanda,
Bir daha yakmamak üzere, söndür istersen.

Parayla ölüm satın alırsın haberin yok.
Tütün şirketlerine sponsor oldun daha çok,
Sigarayı dost bilenin, bence aklı yok.
Bir daha yakmamak üzere, söndür istersen.

De bakalım, ne olursa yiğidin bahtına,
Parasını alanlar kuruluyor tahtına,
Hep sen gidiyorsun şimdi, okkanın altına
Bir daha yakmamak üzere, söndür istersen.

Önemli şeymiş gibi dört elle sarılırsın.
Bir inanmışsın ki, can kurtaracak sanırsın.
Öbür dünyaya ufak, ufak paket olursun.
Bir daha yakmamak üzere, söndür istersen.

Söyle, cana kasteden öyle bir dost olur mu?
İnsan göz göre, göre ağır, ağır ölür mü?
İradeni çökerten kuru inat olur mu?
Bir daha yakmamak üzere, söndür istersen.

Bırakmaz bu meret yakanı ölünceye dek,
Umurunda değil, gelse kriz, kesilse bilek.
Vursun iraden mührü, o kaldı şimdi bir tek.
Bir daha yakmamak üzere, söndür istersen.

Ağır, ağır gazı çekip bitirme bedeni,
Haydi yık, parçala, dağıt, at nefis bendini,
Heveslenme hiç, tütüncü dikmez heykelini,
Bir daha yakmamak üzere, söndür istersen.

Şu andan itibaren, bas küllüğe zıkkımı,
Daha içmemek üzere, ver artık hükmünü,
Ferah, sağlıklı günlere teslim et gönlünü.
Bir daha yakmamak üzere, söndür istersen.