Söndü Ocağım Şiiri - Timur İlikan

Alev alev yanarken şimdi söndü ocağım
Sen gidince hüzünle doldu taştı kucağım
Bilmem ben buralarda sensiz ne yapacağım
Alev alev yanarken şimdi söndü ocağım

Yıllar gelip geçse de yüreğim senle dolu
Çıkılmaz yokuş oldu artık bu sevda yolu
Hasretin hep kuşattı her yeri sağı solu
Alev alev yanarken şimdi söndü ocağım

Ah bu bitmez derdimle gönlümde hazan oldu
Bahçemde aşk gülleri boynunu büküp soldu
Maziyi hep andıkça gözlerim yaşla doldu
Alev alev yanarken şimdi söndü ocağım

Sevdanın diğer adı ayrılıkmış anladım
Kederlere yürürüm sessizce adım adım
Kalbimin duvarını sensizliğe boyadım
Alev alev yanarken şimdi söndü ocağım

Geçmez oldu sevdiğim sensiz günler geceler
Düğümlendi şu dilim çıkmaz oldu heceler
Yokluğunsa bağrımı hicran koruyla deler
Alev alev yanarken şimdi söndü ocağım

(24 Eylül 2007/İstanbul)