Söndü Işıklarım Sen gidince

Söndü Işıklarım Sen gidince

Söndü ışıklarım kaldım karanlıkta sen gidince,
Bir hoş olmuştum bana güldüğünü görünce,
Akmamıştı bile kanım,sevda okları bağrım delince,
Uçmak istemiştim sevincimden seninde beni sevdiğini öğrenince.

Yuva yapmıştı sevda güvercinleri aşkımızda,
Gözlerimiz çok şeyler anlatmıştı bakıştığımızda.
Titremiştik heyecandan ilk karşılaştığımızda,
Bir acayip olmuştuk sevda defterini imzaladığımızda.

Varımı yoğumu,hayatımı bile etmiştim sana feda,
Sen ise bırakıp giderken etmedin veda.
Bu sevda uğruna çekmediğim kalmadı sıkıntı cefa,
Sen ise sürdürmedin hiçbir an keyif ve sefa.

Sende aciz kaldın, şeytanın vesveselerine uydun,
Tam aşkın hedefine ulaşacakken beni yarı yolda koydun.
Oturmuştuk sevda sofrasına ama sadece sen doydun.
Gün göstermedin bana. Daima tam gerilmiş yay oldun.
12-13/12/2006

İbrahim Halil Demir
Kayıt Tarihi : 13.12.2006 09:58:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

İbrahim Halil Demir