sonbahar!
ufuk daha donuk
güneş soğuk
deniz puslu
kıpırtısız gönlüm
durgun
yorgun
uslu!
giderek uzuyor yollar
yokuşlar dikleşiyor daha bir
tanıdık dost simalar
ayrılıyor aramızdan bir bir..
taze çimlerle yeşilleniyor
içimizi acıtan bir çok yeni kabir!
camilerde kiliselerde
son kez kapanıyor perde..
o gülen gözler..
alışılmış sözler..
o sımsıcak dost elleri nerde?
hep bir azalarak buluşuyoruz cenazelerde..
onunla ilintili bir kaç anı..
hafif sesler
buğulu gözler..
artık ilgilendirmiyor orada yatanı
son nefesini verdiği
gözünü yumduğu an
durdu zaman!
ne burda, ne gelecekte
ne eskilerde
o artık hiç bir yerde!
sonbahar!
bir hızlı trende gibiyim..
hayat dışarıda akıp gitmekte çizgi çizgi..
camlarda alev alev gün batımı..
gençliğim ne denli ırak?
hissediyorum geçildi bile
sondan bir önceki durak!
21 kasım 2012
Fuat EriçokKayıt Tarihi : 21.11.2012 20:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!