Sonbaharsa Saz ve Girnata

Sonbaharsa saz gırnata
Hüzün nadasıyla göçebe güzünü ve yeryüzü harmanını, gerçi..
Gerçi çeyrekten buçuğa
Olur musun
Gider misin
Varır mısın
Kalır mısın…
Gerçi kovuklar içinde halkalanmış bir koridor sehpasıdır orda burda oturup kalktığın
Bir güleylen dünyasıdır her demde serip sürdüğün sofralar tuzdan acıdan
Bir gelip gitmek arasıdır ister sus ister söylen iadeli taahütlü sebebi ziyarete mühür ve mektup
Kızgın çölün soğuk sessizliğine
Acıklı serap çizgileri gösterir gibi dipten derincelerden
Oyukluğunu kendi içinde saklayan açık seçik koz kırımlarına iskambil
Ve kızkısrak resimleriyle belediye otobüsünün en son saatinden inerek sahneye çıkan
Afişleşmiş duvarlarda gıcırdayıp dönen uğultulu gecenin rengi ne dün ne yarın
Mecburen postasını birçok ve pek çok paylaşılmadıklara dağıtarak hüznün tüketen sabrıyla
Soykası kara yerden gelesice diline dünyayı ihbar eder gibi sureti viran silüet
İçtikçe damlası acılaşan susuzluğun çöl yangınlarını akrep dönüşlü bir saattir
Zehirden
Zemberekten
Debelenip duran yalnızlığa alfebe öğretir gibi çırpındıkça karanlığın uzadığı
Derinliğin kaybolduğu
Yırtılmış sökülmüş bohça ilmeğini ölsün de öteberisi bana kalsın cenderesinde söküp dikerek
Bir asansör karşılaşması sonrası karanlığın dip yarısından sabahların çiy düşümüne kadar
Bir hazan müddetidir
Ve bir sazan öyküsü başladığı yere döner her hikaye her canlı her insan
Başını kendi belasına çarpa çarpa ..
Çeyrekle buçuk koridor aralığında su götürür yel üfürür toprak ve sıla çağırır
Döner dolanır dallarına tutunduğu ve sırtına sarındığı ömrüyle,
…. kumlara yazılanları silen dalgalar gibi
Sıfırı tüketen dünya yüküyle yele yamaç yağmura bulut..
Ziyaretin doğduğu yerden çağıran sessizliğe temelli göç eyler

Ekim//23