Sonbaharın Tasviri Şiiri - Virata Fafnir

Sonbaharda bir yaprak döküldü
Düştüğünde beti benzi sararmış, ölmüştü
Cenazesini kıldılar geride kalanlar
Rüzgar mezarını kazdı yaprağın
İnsanlar üstünü örttü.

Sonbaharda gece oldu
Ay ve yıldız mezarı gördü
Üzüldü
Ay bildiği duaları okudu
Yıldızlar huzur içinde uyumasını temenni edenlerdi.

Sonbaharda gün doğdu
Etrafa ışık saçarken güneş
Duraksadı, mezarı gördü
Dayanamadı, duygusaldı, oradan hızla uzaklaştı

Sonbaharda hava karardı
Bulutlar mezarına su döktü yaprağın
Bulutlar düşünceliydi
Ağladılar, gözlerinin altı şişti

Sonbaharda bir yaprak döküldü
Sonbahar kırgındı ve mutsuz
Yakında yaprak katili kış gelecek, ruhsuz

Sonbaharda bir yaprak döküldü
Ağacın hali perişan