Bir yaprak düştü içime,
Adını sen koydun,
Rüzgâr bile senden eser şimdi —
Sessiz, ürkek, kırılgan.
Bir zaman vardı,
Gözlerinde ısınırdı gecelerim.
Şimdi o bakış,
Uzak bir anının küllerinde titriyor.
Kalbim, susmayı öğrendi senden sonra,
Çünkü her kelime biraz daha yaralıyor.
Unutmak istiyorum —
Ama unuttuğum her şeyde senin izin var.
Yalnızlık, bir göl gibi büyüyor içimde,
Yüzeyinde yansıman;
Eğildikçe, bulanıyorum.
Ve anlıyorum…
Bazı ayrılıklar bitmez,
Sadece sessizleşir.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 25.11.2025 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!