Sonbaharın Gözyaşları Şiiri - Aydın Eryı ...

Soğuk yüreğim kime ısındı,
Ben herkese hep iyi oldum.
Ama kimse gönlümü almadı,
Hep ağladım, hep…

Bir sonbahar günü,
Adımlarım düştü hüzün sokağına.
Yapraklar gibi savruldum rüzgârda,
Sessizliğe emanet ettim gözyaşlarımı.

Her köşe başında bir yalnızlık var,
Her adımımda eski bir hatıra.
Gönlümde taşınan kırık cümleler,
Hiç okunmamış bir mektup gibi duruyor.

Belki de bu sokak kaderimdir,
Belki de ben hep yarım kalacağım.
Ama bil ki yüreğim hâlâ ısınır,
Sıcacık bir sevdaya dokunursan.

Bir gün belki bahar gelir yeniden,
Bu sokakta güller açar sessizce.
Kırık kalpler onarılır bir bir,
Ve ben yeniden doğarım içimden.

O vakit bil ki,
Hüzün sokağına güneş doğacak.
Yüreğim artık üşümeyecek,
Çünkü sevda yolumu bulacak.