Sonbaharın Bişkek'i Şiiri - Adnan Şerifoğlu

mevsim, sarardı soldu bütün şehrin viran caddelerinde
geldi büyük can sıkıntısı, girdi eylül kapısından yine

parklar, bahçeler,köçöler örtünmüş altın örtülerle
canım yaz, bir abdal gibi çekip gittiğinden beri öyle

melekler, hüzün eler üstümüze yaprağın ateş renklerinde
bu gamlı yangın, bu mevsimde bir de yedi göllerde

kuşlar gitmiş; seherler sessiz; solmuş güneş bile
hazırdır her yer; uzun,kasvetli geceler mevsimine

hayat; gece gün ağlamaklı pişmanlıklar içinde
türlü dillerdeki, içli, garip, yorgun insan seslerinde

umut,yeni yakılmış bir anız gibi kararmış insan yüzlerinde
dört bir yana savrulan isli duman kokusu siner üstünüze

bir şehir düşünün,kuzeyin bütün başkentleri içinde
insanlar şimdiye inat yaşar, saat bile yok bileklerde

oğlun ağacından koparılmış bir yapraktır şimdi anne
yaşar rahminden anılar denizinde hazan içinde şu bişkek şehrinde

bişkek-2003-Kasım