İndirdi turuncu yangınını güneş guruba
Yüreğime kederden bedevi bir kandil astı
Üryan ağaçlar bencileyin perişan ellerini açtılar göğe
Korkularını duysun diye Rahim ve Rahman
Karanlık bedduadan hüzünler çökerken üstümüze
Küskün bir yüz gibi kondu dağlara göçebe akşam
Parçalandı dünyam uğursuzluğunda bu akşamın
Sensizlik haramileri indiler geceme habersiz
Canımın etrafımda daralan bir çemberdir zaman
Çağırır hapseder bizi kendi kıskacında sessiz
Sen yaman çoğulsun oralarda ben burada yaban kimsesiz
Kayıt Tarihi : 18.12.2006 12:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!