Sonbaharda Şikayet Şiiri - Osman Türkmen

Bir hazan yaprağına basarak düşmüştüm
yağmurlu bir sonbahar ikindisinde.
İlkbaharlarımın akşamında terk ettiğim tebessümü
ıslak bir sonbaharın serin kollarında
düşlerimden arda kalan göz yaşlarımla aradım.
Yazlarım, kışlarım ve baharlarım oldu
kimsenin bilmediği gizli aşklarım...
Benim için gülmek
sadece göz kapaklarımın kenarlarında
koca ve kalın çizgilerle birleşen
hayata dair yüzleşmekti.
Gazeller yanıyordu içimin alevlerinde
ve yalnızlığım artıyordu günden güne
mutluluk adımları geriden geliyordu nedense.
Tüm baharlara inat bekledim
basarak düşmeden yapraklara
sendelemeden bir başıma yürümeyi öğrendim.
Sonbaharda hep tebessümü
içimde gizlediğim neşeyi
kelepçesiz sevgileri özledim.
Oysa aşkı
oysa parayı
oysa dostluğu
yanlışı ve doğruyu
yalnız kaldığım gecelerde öğrendim.
ve bütün bunları
şikayet olsun diye, şiirlerime söyledim!