Bu kaçıncı sonbahar yapraklar dökülüyor
Öksürükler peşpeşe ciğerimi söküyor
Şu melanet hastalık esir etti kendine
Görünmeyen yerlerde çocuklarım ağlıyor
Her tarafım titriyor ateşler içindeyim
Islatılmış mendiller çabucacık kuruyor
Sonbaharda ayları ve günleri unutmuşum
Yavaş yavaş avurtlar içeriye çöküyor
Uyumakmı gözlerim sanki uyku düşmanı
Düşmüşüm ben derdime unutmuşum cananı
Yaşadığım günleri kazanılmış sayarak
Son günlerimde gördüm gerçekten yananları
Kayıt Tarihi : 3.1.2007 13:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!