SONBAHAR ŞİİRLERİ

Sonbahar
Gelmez ise sonbahar
Niye yağsın beyaz kar
Mevsimler bir bir akar
Geldi işte sonbahar

Soldu tek tek yapraklar
..

‘’’Zordur sonbahar aşkları, derin yaralar bırakır.
Dökülen yapraklar gibi, gözyaşlarını akıtır.
Kışa dayanan ağaçlar gibi, bahara ulaşır.
Ölümüne sevda için, sabır dolu bir sınavdır.’’’


Güneşli günlerde değil, bulutlu günlerde gördüm seni.
..

Kırlangıçlar göçe durdu.
Önümüz kış...
Mevsim sonbahar.
Kelebekler de o güzelim renklerini yitirmeye başladı. Kır çiçekleri son bir kez daha merhaba dedikten sonra yuvaya çekilecekler....

Dağ doruklarını, yaylaları sarıverdi üşüten rüzgarlar... Mevsim sonbahar, kış ufukta mevzisini tutmuş, yalımı usul usul vurmaya başladı tenlere..
.
..

Her sonbahar geldiğinde seni özlerim
Yağan yağmurların seni bana getirmesini beklerim
Islak sokaklarda yürürken
Beynimin hasret dolu sokaklarında yürüyüşümü düşlerim
Her sonbahar geldiğinde seni özlerim
Kabaran dalgalarda kaybolmak
Bir sonbahar günü yok olmak isterim
..

sonbahar denince akla
yağmur gelir akıllara
yağmur yağınca şakır şakır şemsiyeler açılır başlara
şemsiyeler açılır başlara

sonbahar geliyor
yağmur yağıyor
..

Gelince sonbahar bir hüzün kokusu sarar ortalığı.
Sarkar dallardan olgun meyveler...Toprağa yakın.
Dal,taşımak istemez yükünü sarı yaprağın...
Yapraklar sarı,kırmızı nar...
Geldi hüzün mevsimi sonbahar.

Yağmurda yeşermez artık sararan otlar...
..

sen gideli daha 3 saat oldu kalbim acılarla gözlerim yaşlarla doldu ne olurdu beni biraz anlasaydın beni senden uzakta yalnız bırakmasaydın sen beni unutmuş kimbilir kimlerle ben seni unutamadım istesem bile hep aklımdaydı o ayrılık anı bana bıraktığın tekşey ayrılıgın acısı kaç sonbahar geçti senden sonra her sonbahar akşamı beklerim seni rıhtımda elimde bir baston yıkılmış hayallerimle hep bir umutla bekledim belki dönersin diye
..

Bir sonbahar yaşıyor ömrüm yine
Yaprak yaprak solmakta gönlüm
Bu mevsimde dallar kurur biliyorum
Bense dört mevsimde eriyip gidiyorum
Bir rüzgar misali savrulup durdum hep
Solan yapraklar gibi sürüklendim
Umutların ardısıra bıkmadan usanmadan
..

Tedirgin bir adam oldum sayende adımları mı hep korkak atıyorum…

Mevsim Sonbahar olmasına rağmen ağaçtan düşen yapraklar için can yakıyorum, tutarsızca rüzgara kızıyorum, sonra yine çıplak kalan o ağaçla bende üşüyorum… ağlıyorum ulan ağlıyorum, masum bir çocuk gibi, acısı büyük bir anne gibi, yalnız kalan bir baba gibi, sevdiğini meleklerin aldığı söylenen bir sevgili gibi… oysa benim yapraklarım döküleli çok olmuştu…oysa mevsim sonbahar da değildi canımı acıta acıta söke söke koparmışlardı bütün bende ki umut yapraklarını bunu yapan ne bir rüzgar, ne de bir fırtınaydı adı yasak denen can yakan aşktı…

Ben her sonbahar yaprakların dökülüşünde bu acıyla tedirgin bir adam olup ağzımda belirsiz bir küfürlerle ilkbaharı bekliyorum tüm şairler gibi …

Papatyalar açacak, kuşlar uçacak, özgürlük gelecek tüm şehirlere, güneş bir başka doğacak gülümseyerek, umutlar uçurtma olup çocukların ellerinde bir başka uçacak… herkes sevdiğine kavuşup dualar edecek, ne küfür kalacak ne de günah ve yasaklanacak ayrılık şiirleri, yasaklanacak sonlar sonbaharlar… bütün yapraklar dallarında, bütün çiçekler topraklarında kalacak… umutlu insanların güzel hayalleri kaldıracak tüm tedirginliğini bu şehrin bu insanların…şiirlerin adı hep güzel olarak başlayıp umutla bitecek şair'in son satırları …
..

Şu gönlüme hüzün çöktü,
Bir sonbahar akşamında,
Ben söndürdüm kendi yaktı,
Bir sonbahar akşamında,

Coştu yine gönlüm coştu,
Boş uğraştı boşa koştu,
..

Bu hafif soğuk, yarı hüzünlü sonbahar akşamında, omuzlarımdan dökülen ayışıklarına anlatıyorum seni.
Dudağımda taze bir şarap lekesi, bulutların arasında bazen sen; yakamozun gözbebeklerimde.
Bu yarı hüzünlü, yalancı sonbahar akşamında tenim sana hasret.
Yüreğimin ucunda yanan bir kibrit çöpü...
İkinci kez keşfederken ateşi gölgem yanıyor bu taze yağmış sonbahar toprağında.
..

Gözlerini kapatınca gelirdi sonbahar, sessizce usul usul
Gözyaşlarınla dökülürdü yapraklar sarı sarı, ağaçlar yoksul
Hani bir veda vardıya ta derinde ta içten, senden
Bir gidişin vardı sessiz yüreğimde yalnızlık, arkana bakmadan
Ufukta bir sonbahar sarı, yorgun, sensiz ve yalnız
Notaları ayrılık, melodisi hüzün ve bestesi gözyaşım.
Gece soğuk, ısıtmayan sobamın etrafında seni düşünüyorum
..

Turuncu bir sonbahardı yaprakların yerde uçuşarak dans ettiği.Ağaçlar kılıçlarını çekmiş var gücüyle rüzgarlarla çarpışıyordu ve tam bu fırtınanın ortasından çıkıp sen geliyordun.Bir elinle rüzgarın çekiştirip almak istediği şalını tutarken diğeriyle ''ben burdayım,geldim'' der gibi işaret yapıyordun.Haindi rüzgar seni beklerken; yüzümdeki kanları belli bölgelere toplamıştı ama hissedememiştim bunu içimdeki yangından.Çünkü sen geliyordun içimdeki yangını başlatıp giden ve söndürmek için geri dönen sen...Yüreğinin hep gizli kalan kısmındaki o tatlı duyguyla şalını boynuma dolamıştın bir anne şefkatiyle.Turuncu bir sonbahardı yaprakların yerde uçuşarak dans ettiği turuncu bir sonbahar akşamıydı.Dalgalar büyük bir hırsla döverken sahilleri bu akşam bizim son akşamımızdı.Gidiyordun hem de beni bana emanet ederek,yine aynı yerde aynı saatte akrebin yelkovanı kovalamaktan yorulup durduğu yerde buluşacaktık oysa o gün biz kelimesinin dudaklara veda ettiği son günümüzdü.Ve o günden sonra ağaçlar hep yapraklarını döküyor savaşmadan,rüzgar alabildiğine hırçın eserken o turuncu sonbahar bana inat terk etmiyor bu kenti ve eğer ki bir gün gelirsen beni unuttuğun yere git,bıraktığın o şalı altında oturduğumuz çınar ağacının dallarına bağladım.Çünkü o çınar senden daha fazla rüzgara karşı koyarak unuttuğun sevdamızın bekçiliğini yapıp izlerini taşıyordu gövdesinde...
..

Esen yele savruluyor yapraklar
Anlaşıldı demek geldi sonbahar
Örtüsünden çıktı kara topraklar
Evvel ilkbahardı oldu sonbahar

Beyhudedir senden umut ummanın
Bak seninde geçti gençlik zamanın
..

Sonbahar yaprakları gibi,
Çılgın yağmur damlalarıyla
Savruluyor deli gönlüm.
Gönül ırmağında çağlar gibi,
Gözyaşım ile ıslanıyor düşlerim.
Yağmur tanelerinde gördüm kendimi.
Suya düşmüş yavru kuş gibiyim.
..

Bir çocuk tanıdım, unuttuğum sonbahar akşamında,
Kocaman bir yürek taşıyordu küçük bağrında,
Bebek ellerini nasırlı, yalın ayaklı, urbası yırtık,
Bir çocuk tanıdım aç, unuttuğum sonbahar akşamında.

Çıplak ayakları ile basıyordu taş sokağa,
Biraz aç, biraz sefil ve hayli kimsesiz,
..

Konu:Ayrılık..

Gecelerde bir sızı...
Yüreğimin hırsızı...
Geçip gittin hüzünle...
Ah! sonbahar,sonbahar...

..

Aylardan Aralık, ama mevsim sonbahar.
Gecenin yağan yağmuru, ıslanmış yapraklar,
Bu havada gezinince, seviniyor insanlar,
Bizi selamlıyor, sonbahar dünyası.

Günün ilk ışıkları, umutları yeşertiyor.
İki tost, iki ayran gönüllere su serpiyor.
..

Bu yıl sanki bana bir sonbahar
Sende acayip bir değişme var
Bakışın bu yıl dünyaya bir ayrı bakar
Bu yıl sanki bana bir sonbahar

Bir cevap arayıp durmaktayım
Suçluyu sorup sormaktayım
..

Gecenin karanlığında,
Ilık bir sonbahar gününde,
Üzgün bir masal.
Ölümsüzlükle örtülü bir sevda belki bu,
Belki sonsuz bir aşk.
Kalbim olmuş koskoca ulu bir çınar,
Her sonbahar dönüyor yapraklarını,
..