Üşür sonbahar yüreğin
Yaprak döker aşk yolların
Boş kalır dalların
Özlem duyar sarılmaya kolların
Her sonbahar kışın ısınmak için
Ağaç budar yaş kesersin
..
Kalbimin sakin sakin attıgı zamanlardır,
Tutulmaz,yer bulmaz baska bir bedende,
Arada ufak hareketler sezsem de
Sonbahar ayları böyle geçer bende.
Yürüyorum sokaklarda sacım başım dağınık
Umrumda mı dünya sanki,bosver,dönsün dünya
..
Gam değil keder değil
Gönlümde bir sancı var
Geçti günler haftalar
Mevsim artık sonbahar.
Andıkça ben adını
Yüreğim hala sızlar
..
Çok iyi tanıdığın mevsimdeyiz yine.
Hani yaprakların dallardan sıkıldığı.
Kopmak, kopup gitmek için bahane saydığı mevsim.
Sonbahar.
Kopan her yaprağın yeşilliğinden kaybettiği,
Sararıp kilometrelerce savrulduğu mevsim.
Herkesin içine soğukluğunu işlediği, soğuğu görmeyince baştan ayağa ıslattığı mevsim.
..
Yine gönlüme sonbahar geldi eyvah!
Yine yapraklar gibi solacak umutlarım.
Rüzgarla furtınayla coşup da patlayacak,
Bozbulanık olacak o eşsiz mavilerim.
Yine gönlüme sonbahar geldi eyvah
Hazanı, bağbozumu olacak şu ruhumun.
..
Sonbahar gözü yaşlı bir mevsim
Sanki bir yıl, içinde beslemiş hüznünü
Her gün su vermiş, güneş vermiş
Gönlünde dertten bir çınar ağacı yeşermiş
Hüznü görmüş, gülen gözleri, ak nineleri, dalında salıncak kuran bebeleri
Koskocaman bir yıl, beslemiş ya ulu çınarı kardeşler, dostlar
..
Bir sonbahar günü sevdim seni,
Yüzünden süzülen,
Yağmur damlalarının parıltısı içinde…
Aşık oldum sana,
Sarı bir sonbahar gününde,
o güzel yüzüne,
Ağaçların sararmış, dökülen yapraklarına inat,
Yüreğim yeniden filizlendi sanki,
O sevgi dolu, sımsıcak hislerinde,
Bir sonbahar günüydü,
Aşık oldum sana,
Yüreğimin bilinmezliğe doğru gittiği,
O karanlık akşamda,
Aydınlığa çıkardı sevgin beni,
O sarı sonbaharda...
..
Ben sana susamış sana hasretim
Kimseye yar olmam sana kısmetim
Sen olmazsan olmaz benim vuslatım
Gel artık, sonbahar gülüm açıyor
Vuslatın zamanı geldi geçiyor
Ne başka güzelin bendesi oldum
..
Yapraklar güneşe uzanan ellerimdir
Bir sonbahar rüzgarı sevgiyi koparır tenimden
Bir kar yağışı tenimi üşütür
Baharda ellerimi açarım göklere
Umuda,aşka doğru
Yazın aşkıma uzanırım yeniden
Ve sonbahar rüzgarı beni ağlatır
..
Yokluğunda derin bir sessizlik kaplar yüreğini, dipsiz bir kuyuya düşer gibi, işte öylece de çaresizsin, sonbahar rüzgarlarına kapılmış gazel yaprakları gibi etrafa savrulursun. Bir ses bir ışık ararsın içine düştüğün girdaptan kurtulabilmek için, beklemekten başka çaren kalmaz, umutsuzca.
Alışınca birine sevmekten beter olursun, aldığın her nefeste ciğerlerinde ona da yer bulursun.
..
Hayat bazan ağlamak,gülmek,üzülmek Sevmek,sevilmek,sevgiyi hissetmek Mutluluğu,huzuru,sessizliği dinlemek Hayat işte... Bazan çağıldayan bir nehir Nazlı nazlı akan bir dere gibidir Bazan kar,bahar,yaz,sonbahar Sevgilinin kucağında uyumaktır Bir yavru kuşun annesinin kanadında uyuması gibi Öylesine masum,rahat,huzurlu Hayat bazan kavga,barış,mutluluk Özlem, sevgi,aşk,saygı,sevmek,sevilmek Hayat sakin bir doğanın ortasında kuş cıvıltıları dinleyebilmektir Dalgalı bir denizde gemiyi kontrol edebilmek Sakinliğin ortasında fırtına koparabilmek Hayat, evrenin tüm renklerini sevebilmek Sevgiyi tüm canlılarla paylaşabilmektir Hayat işte..... Hayatın gerçeklerine gülen gözlerle bakabilmektir HAYAT İŞTE...
..
Güz vakti..
İşte yine bir sonbahar geldi,
Düşler mevsimi sonbahar!
Eteklerinde sarı yapraklar,
Bacalarda tüten nazlı dumanlar,
Nemli ıslak kırlar ve aşıklarla dolu parklar...
..
Sonbahar demek Eylül demek;
yaza küsmek, kışa kucak açmak
bir yanın hüzün iken
diğer bir yanında
..
Sonbahar güneşi gibi yalan gözlerin...
Ne kadar bakarsan bak,ısınmıyor içim...
Dilinden çıksa da güzel sözlerin,
Sevgiye dair her sözün yüreğinden gelsin...
Ben aşkı yanıma alıp bekledim seni...
Sen gelirken bırak tüm geçmişini...
Gözlerin gözlerimde değilken ellerin ellerimde...
..
Yollar o kadar uzadı ki gönül denilen sevda hanlarına. Artık sevgiler anlamsız bir gül yaprağı, dalından öylece uzak. Ve yaprağın düştüğü yerde susuz bir sonbahar akşamı gibi soğuk yalnızlıklara kalan biçare bir yürek. Tek yol çekip gitmek, tek yol sevdiğini bilerek...
..
Ruhumda açan sonbahar gülüsün
Güldükçe yapraklar yeşerecek
Soldukça solacak sevgilim
Her ağaçta her kokan çiçekte
Senin anın senin adın var melek yüzlüm
Sonbahar rüzgarında saçların saklı
..
Aşk ötesiyle sarılmak isteyen / İki sevgilinin hasretiydi yaşanan / Sonbahar rüzgarlarıyla beraber / Rotterdam da deniz kenarında./ Sanki bir yaz yağmuruymuş gelip geçen / Geç de olsa anladım ve ağladım / Bilmem o da ağlıyor mu şimdi / Bölünmüş kalpler durağinda / Veya kuytu köşelerde../ Belki o da anlamıştır şimdi / Ağlamasını bilmeyen gözlerin / Sevmesini bilmediğini../ (Hicran Demirkaya-Sisam)
..
Karanlığın sessizliğinde
Düşlerim yanar.
Geleceğin durağında bekleyen hicran.
Şakırdayan şimşeklerin ıztıraplı sesi
Yağmur tanelerinin kurşuni sesi.
Camda buğulu geleceğim.
Sararmış yaprakların hicran türküsünü
..
Gökyüzünde köşe kapmaca oynuyor bulutlar,İstanbul'un üstünde koşmaktan yorgun düşmüşler,Karadenize sürüklenirken İstanbul,un hüznünden bir şarap payıda onlar almış,Hiçbir yolu yok ki bu şehri tav etmenin,Onlarda bunun için üzülüyorlar bence,Bunun için ağlıyor olmalılar,Tabi birazda terkedişlere,Bulutlar bu sonbahar bende kederliyim bu şehre uzak oluşuma,Benimde son gözyaşım canım İstanbulum'a.
..
Bir sonbahar daha
Daha bir yalnızlık
Daha bir sonbahar daha
Mevsimimdi bir zamanlar
..