Sonbahar yaprağı gibi sürükleniyorum...
Sararmış,dalgın,bitkin dolanıp duruyorum,
Bir evin önüne getiriyorlar beni
Şu sonbahar yaprakları,
O evki benim geçmişim gizlenmiş,
Çocukluğum,gençliğim heyecanım işlenmiş
Ey sonbahar yaprakları; istemeyin bunu benden,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta