Sonbahar yağmurlarından ıslandı gözlerim.
Yoksa,
Ağlamak hiç aklımda yoktu...
Sanmıyordum yalnızlığın bu kadar acıtacağını.
Sonbaharın hüznünden olsa gerek,
Başka bir mevsimde olsa,
Dokunmazdı belkide bu kadar içime yokluğun.
Sırf,
Biraz ses olsun diye söylüyorum bu yalnızlık şarkılarını.
Sessizliği sevemedim hiç bir zaman.
Yani yüreğimdeki acılar değil nedeni,
Gecenin sessizliğinden olsa gerek,
Bu şarkıların matemi...
Sadece,
Sohbetini özlediğim için çağırıyorum seni.
Kalmak zorunda değilsin.
Şundan bundan konuşuruz biraz,
Anılardan bahsederiz.
Bizim şarkımızı dinler,
Belki birer çay içeriz.
Sonra istersen gidersin.
18 / kasım / 2006
Betül KasapoğluKayıt Tarihi : 18.11.2006 13:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!