Atilla ilhan yürüyor,
Maçka'dan aşağı,
Kafasında kasketi, bir sonbahar sabahı
Asırlık çınarlar altında,
Eleni ile başlamış hayatı,
Yine yalnız,yine düşünceli
Lakin yok tasası
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta