Atilla ilhan yürüyor,
Maçka'dan aşağı,
Kafasında kasketi, bir sonbahar sabahı
Asırlık çınarlar altında,
Eleni ile başlamış hayatı,
Yine yalnız,yine düşünceli
Lakin yok tasası
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
