Sonbahar Sonesi II Şiiri - Duygu Günkut

Ekim’in başlarıydı daha,
Bulutlar devrime kalkıştı.
Küçük elleri kenetlenmişti
Alçalmışlardı bir duvar gibi
Üstümüze, gelmeden üzerimize.
Hava, bıçak sırtıydı
Bir tehdit gibi günlerimize.

Hayatımın bir önemi yok gibiydi,
Hayatımda senin olmandan başka
Varlığım gölgemdi gözlerinde,
Bir yansıma senin tuttuğun aynada
Yeşildi, maviydi dönüyordu hatta laciverte
Yalnızlık yaklaştıkça kaprise, züppeliğe
Ve herkesin yalnızlığı sivri dilliydi...

Eve dönüyordum,
Hep o döndüğüm eve.
Dönüp dolaşıp geldiğim yere.
Yağmur çişelemeye başladı
Yersiz vedalar gibi
Zamansız sonlar gibi,
Zaman tamamen karşıydı kalan günlerime.

Bir iç çektim
Herşeye.
Namussuzluk beni aşıyordu
Ve ben dönemiyordum eski günlere.