Güneş içindeydi Eylül akşamı
Sen kara geceye karışıp gittin
Beraber kurmuştuk biz bu yaşamı
Beni sensizliğe koyup terk ettin
Gittiğine hala inanamadım
Bize neler oldu bilemiyorum
Öyle kırıldı ki kolum kanadım
Yollarına düşüp gelemiyorum
Gözlerim gittiğin yollarda kaldı
Hayal etmek bile öyle güzel ki
Kavuşmamız yakın, zaman azaldı
Her şeye yeniden başlarız belki
O güzel günlerde her sabah erken
Seninle uyanmak bana yeterdi
Sen konuşuyorken ya da gülerken
Sanki bir ormanın kuşu öterdi
Yalnız gecelerin sabahlarında
Özlem büyür, yüreğimi doldurur
Gidip dönmedin karanlıklarda
Umarım ışıklar yoldaşın olur.
4 Eylül 2014
Bostanlı
Kayıt Tarihi : 3.9.2015 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!