Sonbahar Sağnağı Şiiri - Tülin Öztunç

Hiç kimseyi sevmedim
Seni sevdiğim kadar
Hiç kimseyi beklemedim
Seni beklediğim kadar
Ömrüme bereket kattın
Sayende yeşerdi umutlarım
Sen süzülürken saçlarımdan yanaklarıma
Ben veda ettim gözyaşlarıma
İliklerime işlerken
Sağnak sağnak
Yüreğimi ısıttın sımsıcak
Nasıl kıskandım duaya açılan
Elleri bilsen
Sana kavuşmak dileği ile
Yalnız benim olduğunu
Bile bile
Gündüzler yetmedi buluşmalarımıza
Geceleri de davet ettin
Beni aşka
Kalp atışların nefes nefese
Vururken cama
Gün olur yolun düşer de buralara
Bulamazsan beni
Gökkuşağında dindir özlemlerini