Sonbahar Nafilesi Şiiri - Seyfi Karaca

O şehir birdaha buraya geldiğinde
Şakralarından sökülmüş zülüfleri fel fele terminal
Bıldırcın kuşları misali hayata kaçarken, o şehir tutuşupta ateşlerine
Gam pususunda didiiiik didim sinesini
Kör bir ustura gibi neresinden bıçaklanacagını bilmeden
Ve hırçın esmelerde daldan düşmüşcesine üçgünlükken seferberliği
Gözlerinden gıcılayıp kıvılcımlara saçılan
Dilinden alevler döken akibetine ugradığı ejderhayi lanetin, o şehir,
Sümenaltında,
Süpürgelikte,
Sürüm sürüm sürüncemelerde, nufusu her kendine güvensizliğiyle azalan
Üfürükten sevip begenmislerin ellerine rehin düsen, o şehir….
Birdaha buralara geldiğinde yerinden taşınmış olacak, hava, su ve toprak
Her boyalı demirlerden pencereleri poyraza kalmış mapusluk gibi
Anahtarı olmayacak belki çiçekleri güz olmuş saksılarda biryerde
Melodisiz..müziksiz..
Ve durgun kalbinde pili bitmek üzere olan çocuk oyuncaklarıyla trampetçi
İstasyon düşselliği vaktini çalacak ki, bu gardan o gara...
Sonbaharlandığındandır kestaneler renginin
O şehir birdaha buraya geldiğinde
gitmiş olacak elde avuçtaki
uzakların nafilesi

Seyfi Karaca…………. Agustos / 09