Sonbahar gülü Şiiri - Fahrettin Petriçli

Mevsimlerden sonbahar, aylardan ise eylül,
Her nasıl olmuş ise açmış nadide bir gül.

Zamansız açmış bir kez, yalnızlıkmış kaderi,
Mutluluk şöyle dursun, tanımış hep kederi.

Adı Gül`müş velakin gülmemiş bir kez yüzü,
Sonbaharda açmış ya, görmemiş bahar, yazı...

Ama öyle bir gül ki, güller görse kıskanır,
Ne gözler bakabilir, ne yürekler dayanır.

Derler ya, güzellerin şansı iyi olmazmış,
Mahkum olur dertlere, çilesi hiç dolmazmış.

Dikkat et kanma sakın tuzak kurup her yana,
Koparır soldururlar, yazık ederler sana.

Neden zamansız açtın, başını derde soktun?
Öğreten mi olmadı, ayları mı unuttun?

Dalına ne kelebek, ne de bülbüller konar,
Derdine yansa yansa bir tek Yozgatlı yanar.