SON/BAHAR
Sonbahara benzettim kendimi
Ömür dediğin mevsim misali
Dördüncü mevsim yakın besbelli
Çiğ damlaları yeryüzünde billurlaşıyor
Yapraklar salınarak dökülüyor
Son dem koruganında kuytuya çekiliyor
Tavan yapmış reçberlerin gururu
Üzüm bağlarından son hasat toplanıyor
Leylekler kanat çırpıyor güneye doğru
Aşiyan viran olmuş, zulasından çıkıyor
Doğa hazır kıta terhise
Son şafağını çiziyor
Yeşil urbasını atmış sırtından
Rüzgarlar nebata boya sürüyor
Sarının tonlarından
Arı memnun kovandaki balından
Daldaki yaprak petekteki bal sarı
Meyve vedada dalından yaprağından
Daneye dönüşmekte kundaktaki son darı
Ağrılar nüksediyor sinirler itirazda
Sıvısız eklemlerin sızısı dizlerimde
Esmede deli rüzgar kış eli kulağında
Doğanın yansıması ressamın tuvalinde
Bütün renkler aleni, tablosu gözlerimde
Kuzular son otları topluyor yaylalarda
Mor dağlar beyaz kalpak derdinde
Gökyüzünde bulutlar koşturuyor
Bu ahvalin depremi şu aciz bedenimde
Güneş koşaradım batıyor
Geceye teslimiyet telaş içinde
Bulutlar perde perde ışık yutuyor
Doğurdu doğuracak bulut hamile
Atmışıncı son baharı yaşıyor ömrüm
Kapıya dayandı dördüncü mevsim
Kışı atlatır mı solgun bedenim
Tekrar direnir mi yorgun dizlerim
Duaya yükseliyor, çatlak ellerim
Ağladı ağlayacak, nemli gözlerim...
Eylül 2016 Bülent ARKAN
Kayıt Tarihi : 21.9.2016 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doğa layığı ile yerine getiriyor görevini, bizlere düşen ona ayak uydurmak sadece, mevsimin gerekliliklerini anlatan güzel bir şiir, canı gönülden kutlarım saygılar...
TÜM YORUMLAR (17)