Sonbahar Geceleri Şiiri - Yusuf Çullu

Adım adım sürükleniyor dünya, yalnızlık girdabına
Her geçen saniye kaybediyor insanlığını bir bir.
Sahte gülüşler ardında saklanan kin ve nefret,
Kor gibi düşüyor gözlerdeki ümit ışığına..
Her lahza biraz daha kaybediyor yaşamını.
Sahi değer miydi bu denli uzak durmaya?
Çocukların bakışında yitik kalıyor samimiyetler
Farklı doğuyor gün, farklı aydınlatıyor geceyi mehtap
Kırgınlıklar birikiyor ruhuma aniden
Bir dolu kelimeler dizisinde boğuluyor zihnim
Hava demir gibi ağır ve sert
Üşüyen bedenim mi bilmiyorum?
Ruhum gecenin kasvetinden elemli.
Soğuk sonbahar rüzgarında titrek yaprak gibi bekliyorum yaklaşan sonumu
Bir an kayboluyor gibiyim meçhulde
Şarkılar, sözler, şiirler ifade edemiyor beni
Hayattan umudum can çekişen kuş misali yavaş yavaş bitip gidiyor...

06.01.2023
Sonbahar geceleri...