Karanlık sonbahar geceleri,
Acı veriyor bana.
Vazgeçeli de,
Hayli zaman oldu gece uykularından.
Kolay değildir;
Zamanı kovalamak,
Güneş doğana kadar.
Yada; uyumak için kendini zorlamak,
Hiç kolay değildir.
Düşüncelerinle,yatağına uzandın mı hiç?
Bakışların karanlığı delerken,
Hayaller gördün mü hiç?
Uzattığın ellerinle,
Boşluğu tutmaya çalıştın mı hiç?
Süzülen gözyaşlarından,
Yastığın ıslandı mı hiç?
Boğazında hıçkırıkların,
Düğümlendi mi hiç?
Karanlığın içine ağlarken...
Kuruyan dudaklarınla,
Bir damla su aradın mı hiç?
Sessizliğin gürültüsüne,
Kulaklarını tıkadın mı hiç?
Kasılmaktan yorgun düşen vücudunla,
Ağırlaşan gözkapaklarınla,
Ve beynine giren kramplarla,
Sızdın mı hiç?
Dedim ya; böyle geceler,acı veriyor bana.
Kolay değildir bu yüzden,
Sonbahar geceleri.
Seni düşünmek ve acı çekmek!
İşte böyle bir şeydir deniz gözlüm,
Böyle bir şey...
Bodrum,Şubat 2001
Tevfik PekelKayıt Tarihi : 29.10.2006 20:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!