Sonbahar Esintileri-1 Şiiri - İsmet Dönmez

Sonbahar rüzgârları alıp götürdü düşlerimi,
Avuçlarım bomboş kaldı,
Bahar gözlümün yokluğuna alışmak imkansız,
Baharı beklemek zor
Unutmak mümkün değil gözlerini.

Kar beyazdı düşlerimiz,
Anlayamadık, anlatamadık.
Bir damla idi sanki buharlaşan
Düşlerimize gömülüp gitti hayallerimiz.

Her mevsim fırtınalar kopardı içimizde
Kimi zaman yağmurları getirirdi,
Kimi zaman yerden yere vurur bizi,
Bilemezdik.

Erişilmeyecek hayaller güzeldi,
Uzatırdık kollarımızı,
Sonsuzluğun en uç noktasına dizilirdi bütün gerçekler,
Bu rüyadan uyanana kadar.

Yokluğuna alışmak imkansız diyorum,
Gölgelerin Uzadığına aldırmıyorum artık,
Sabah bir başka türlü olacak biliyorum.
Bir başka türlü çalacak kemanını kör dilenci,
Tan yerinin ağardığını bilmeden
Hep sen,hep sen olduğun için
Biliyorum.

Gölgeler uzadı artık,
Erişilmeyecek hayaller de güzel aslında,
Çiçekler açar bir mevsim,
Bir başka mevsim sararıp dökülür yapraklar,
Her baharın bir sonbaharı vardır bilirim.

Sonbahar rüzgarları alıp götürdü düşlerimi,
Anlayın beni dostlarım anlayın.
Baharı beklemek zor
Geceler uzun,geceler sessiz,geceler karanlık,
Sonsuzluğa kadar.
Anlayın beni dostlarım anlayın,
Sonunda yok olmakta var.

Göreceksiniz,
Yine umutlar kar beyazı çiçek açacak,
İçimizi bir başka türlü ısıtacak esintiler,
Bakmayın gölgelerin uzadığına,
Sabah bir başka türlü olacak.