savrulup gidiyoruz işte dallarımızdan koparak senle aynı sonbaharda rüzgarımızıda ardımıza alarak birbirimize uzak topraklara düşüyoruz serince usulca habersizce kurumaya yüz tutmuş her yanımız uzun hüzünlü bir şarkı gibi dudaklarımda yorulmadan dillendirecegim seni tüm izlerin silinse bile yagmurla bir akşamüstü susacagım gözlerinde yine beni sevdigini seni sevdigimi bilerek seni düşünerek bu kez seni düşünerek bir akşamüstü dönecegim karanlıgıma kendi iklimime kendi sıcaklıgına ruhumun..
Adem MüjdeciKayıt Tarihi : 9.9.2011 16:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!