9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Güneş yeniden batıyor sensiz bu akşamlarda,
İçime acı bir hüzün çöküyor, sensiz gülemiyorum,
Sanki seni sessiz yıldızlarda görüyorum,
Sesin hep kulaklarımda çınlıyor, sensiz olamam.
Taş olan aşkımı alıp denizlere at,
Mavi sulara karışsın, derinleşsin,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta