ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 29 Ekim 1943
Ölüm tarihi : 15 Ekim 1986
İnler gönül hicranınla, aşk-ı türabınla yanarım.
İnan bana ey sevgili, daima adınla kanarım.
Zehir olur her bade, ölüm artık azm-i kararım.
Yaş yerine gözümden dökülür aşk-ı itirafım.
İnan bana ey sevgili, daima adınla kanarım.
Geçmez ömür sevmeden, doymadan o gül nigahına,
Duymaz kalbin sesimi, cevabı reddeyler ahıma.
Dalarım rüyalarda o sonsuz umman-ı girdabına
Terk eylerim saadeti, bak ağlarım derd-i yadıma.
İnan bana ey sevgili, daima adınla kanarım.
Gözlerimde ayrılığın acısı, görsen çok derindir.
Kalbin mekan ararsa, kalbim emin ol ki yerindir.
Bu mevsim selvilerde fısıltılar duyulursa gel.
Gör bak ki, aşkın için bu taze mezar çok derindir.
İnler gönül hicranınla, aşk-ı türabınla yanarım.
Muhip Erdener SOYDAN
*aşk-ı türab: Aşk tozu.
*bade: Şarap.
*nigah: Bakış, bakma.
*umman-ı girdap: Geniş su çevrintisi.
*derd-i yad: Üzüntüyü hatırlama.
Kayıt Tarihi : 22.1.2010 01:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, 1986 yılında henüz 43 yaşındayken hayata veda edip, ahirete göç eden rahmetli babama aittir. Rahmetli babamdan geriye, sayılı şiirleri ve bana vermiş olduğu öğütleri kaldı. Keşke, babam sağ olsaydı da, ben hep öğütlerine muhtaç olsaydım... Keşke babam hep yanımda olsaydı, can olsaydı bizimle.Hayat, daha güzel, daha anlamlı olurdu benim için.
daima adınla kanarım
değilse aşk nedir..
allah rahmet eylesin
cennet mekan olsunlar
TÜM YORUMLAR (54)