Sonbahar, ağaçlar.... Şiiri - Müşfik Saltık

Son bahar geldiğinde sararan yapraklar
Hüzün duygusu uyandırır çoğu insanda
Ben severim son baharı imrenirim ağaçlara.
Çırılçıplak kalsalar da bütün kış
Dimdik ayakta kalırlar direnirler
Diplerine dökülür kuru yaprakları
Ağaçlar bir yılın yükünden kurtulur
Çürür yapraklar toprağa karışır
Güç verirler ağaca, ağacın atıkları.
Sonra baharda yeniden yeşerir dalları
Öncekinden daha güçlü filizlenir ağaç
Geliştirir güzelleştirir kendini.
İşte budur ağaçlara imrendiren beni.
Keşke derim insanlarda bunu yapabilse
Her yıl dökebilse bütün üzerinde birikenleri
Hatalarını, başarısızlıklarını, umutsuzluklarını
Yapmak isteyip de hakkıyla yapamadıklarını
Karıştırabilse toprağa, ve güç verse ona çürüyen
Eriyip giden toprağa karışan umutsuzlukları, yanlışları.
Sonra yeniden filizlenebilse insan oğlu
Daha güçlene bilse daha güzele ulaşabilse her baharda

Kasım 2004