Sonbaharın o solgunluğunda yüreğimde bir hazan rüzgarının serinliğinde huzur bulurum...
Düşünürüm her gece yaptıklarımın yanlışlığını doğruluğunu.
Pişmanlıklarım olsada anlam bulurum olgunluğumun ateşini yaktıkları için,
İçten içe pişerim çamurun pişmesi gibi; Öğle pişerim ki en küçük bir yanlışta şidetli çarpışa uğramış gibvi parçalanırım...
Ansızın bulutlanır gözlerimden acılarla düşerken gözyaşlarım,yakar içimden bir yerlerimi dünün bugüne verdiklerinden dolayı...
Yalnızlığımın o soğukluğunda yabancı kalmışım yaşama,
Ders verdi en çetininden iltimas geçmedi hayat kimsesizliğimde.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




sevgili hüzün dolu hayat,bu şiirimde seni kendimi yalnız olanların duygularını ...mücadelesini yalnız yapanların duygularını düşüncelerini...insanların duygularını anlayabilmek yaşayabilmek anlatabilmek paylaşabilmek...çok sağolunuz sevgili hüzün dolu hayat beğeni ve yorumunuz için..sevgiyle kalınız mutlu kalınız.
Bu şiirinizde sanki beni anlatmışsınız. Tebriklerimle.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta