Sonbahar 2 Şiiri - Ercan Keskin

Ayrılık mevsimidir şu sonbahar,
Hicranla düşer dalından yapraklar.
Toprak anadır o bağrına basar,
İçinde gizlidir yeni başlangıçlar.

Değişmek kolay değil ki keşke’siz;
Dönüşmenin sancılı berzahında.
Tek başına çabalamak kimsesiz,
Pupa yelken umuda ıssız sularda.

Pusuda bekler gibi kederlerin,
Dayanma gücün var ya, ömre bedel.
İlkbaharda açacak çiçeklerin,
Aşkta cömert işvelerin ne güzel.

Senden sonra kış olmasaydı belki;
Daha kolay unuturdum her şeyi.
Fazla uzun sürmeyecek neyse ki;
Bulacağım aradığım sevgiyi.