Sona Yakın Şiiri - Onur Görpüz

Bir hayat yaşadım, yaşamak denir mi bilmem
Kimseye anlatmadım, moral bozmak istemem.
En yakınımdı, oturduğum mermer merdiven
İsterdim bir el, çeksin alsin beni bu dipten.

Bu hayatta gün görmedim, yüzüm de gülmedi
Ağlayacaklı dururdum, kimseler görmedi.
Birkez bitirmeyi denedim, beceremedim
Yorulmuştum hayattan hemen bitsin istedim.

Sonunda sabrım da kalmadı, son duraktayım
Bu satırları yazarken hâlâ hayattayım.
Sanmayın sakın bu hayattan zevk almaktayım
Gideceğim yol belli, o yüzden ayaktayım.

Belki ilerideki darağacı beni korur da kollar
Zaten bu karanlıkta bütün çiçekler solar.
Uğramaz olmuştu yaşamak için bir neden
Bu satırlarımda yatıyor soğuk bir beden.

Havada sallanıyor gövdem hissediyorum
Örtün üstümü nolur, sanırım üşüyorum
Beynim uyuşuyor kafam güzel gidiyorum
Kapanıyor gözlerim uyanmamak üzere yatıyorum.
...